Σήμερα, 8 Ιουνίου 2017, κλείνουν δύο χρόνια από την ημέρα που το μπάσκετ έγινε φτωχότερο. Από την ημέρα που ο μεγάλος δάσκαλος, Σπύρος Γιαννακόπουλος έφυγε για πάντα από κοντά μας.

Ακόμα και τώρα, μας είναι πάρα πολύ δύσκολο να συνειδητοποιήσουμε την απώλεια, αφού είμαστε βέβαιοι ότι ήταν παρών στους πανηγυρισμούς για την άνοδο του αντρικού, ήταν παρών στις μεγάλες νίκες αλλά και τις ήττες της ομάδας μας και βλέπει το εσωτερικό τουρνουά που συνεχίζουμε κάθε καλοκαίρι, μόνο που έχει πλέον το όνομά του. Όπως το όνομά του έχει και το ανοιχτό γήπεδο του Ερμή, στο οποίο πέρασε τις περισσότερες ώρες της ζωής του, δίνοντας μαθήματα μπάσκετ και ζωής σε εκατοντάδες παιδιά. 

Θέλουμε να πιστεύουμε ότι μας παρακολουθεί όλους από ψηλά και χαμογελά που βλέπει το ανοιχτό γήπεδο, που τόσο αγάπησε, να σφύζει από μικρά παιδιά, τα αγωνιστικά τμήματα να έχουν επιτυχίες και τόσους παίχτες και παίχτριες που έπαιξαν στην ομάδα και γαλουχήθηκαν με τα ιδεώδη του, να βρίσκονται κοντά στον λατρεμένο του Ερμή, είτε βοηθώντας με όποιον τρόπο μπορούν, είτε φέρνοντας τα παιδιά τους να μάθουν μπάσκετ, είτε ακόμη παίζοντας στους παλαίμαχους. 

Coach Spyros is our man... Σε αγαπάμε πολύ...